"Ik ben zo blij dat ik hier mag wonen"

“Na mijn scheiding moest ik op zoek naar een huis. Ik had altijd in een koopwoning gewoond, dus ik stond nog niet bij Thuis in Limburg (TiL) ingeschreven en had ook geen inschrijftijd opgebouwd. Dat maakte het zoeken niet gemakkelijker. Er zijn zoveel mensen die wachten op een huis. Met mijn korte inschrijftijd maakte ik geen kans. Bovendien wilde ik graag in de buurt van Thorn wonen. Dicht bij de kinderen.

Caravan

De eerste maanden na de scheiding woonde ik bij mijn ouders in Zuid-Limburg. Niet ideaal. Het was drie kwartier rijden om de kinderen naar school te brengen. Omdat ik mijn ouders niet langer tot last wilde zijn én om dichter bij de kinderen en mijn werk te wonen, trok ik afgelopen voorjaar in een caravan. Daar heb ik vijf maanden gewoond. In de zomer gaat dat nog wel, maar ik wist echt niet hoe het verder moest als het kouder zou worden.

Laatste strohalm

In de krant las ik dat Wonen Zuid in Heel deze 'tiny houses' ging verhuren aan mensen zoals ik. Ik heb meteen contact opgenomen. Het was mijn laatste strohalm, zo voelde het. Ik kreeg een huis toegewezen! Wat een geluk. Ik was zó blij dat ik voor de winter een echt dak boven mijn hoofd zou hebben!

Helemaal af

Wat ook heel fijn is, is dat de woning helemaal af is. Er ligt laminaat en er hangen verduisterende gordijnen. Je kunt er dus zo in. Beneden is de woonkamer met keukenblok, een toilet en een kleine bergruimte. Boven zijn twee slaapkamers en een badkamer met douche en wasbak. Het is niet groot, maar voor nu is het prima. Ik mag maximaal twee jaar in dit huisje blijven. In de tussentijd kan ik dan op mijn gemak naar andere woonruimte zoeken. Dat geeft zoveel rust.”

Dit verhaal is afkomstig uit het bewonersmagazine van Wonen Zuid, editie december 2022. 

Bekijk dit project